از چه گشتم صید خاک
با دلی روشن " در این ظلمت سرا افتاده ام ...
نور مهتابم که در ویرانه ها افتاده ام ....
سایه پرورد بهشتم " از چه گشتم صید خاک !
تیره بختی بین " کجا بودم کجا افتاده ام ...
جای در بستان سرای عشق می باید مرا ...
عندلیبم " از چه در ماتم سرا افتاده ام ...
پایمال مردمم " از نارسایی های بخت ...
سبزه ی بی طالعم " در زیر پا افتاده ام ....